‘Elk vak is een samenspanning tegen leken’
George Bernard Shaw (1856 – 1950)
I. Inleiding
Wat zegt de aanloop naar de ‘informatieve themabijeenkomst’ d.d. 9 maart (inzake Kermis / Uis Faist), de wijze waarop zij was georganiseerd en haar inhoud over het functioneren van onze lokale democratie? Ik probeer dit inzicht verschaffende doorkijkje in de Edam-Volendamse politiek tot 4.000 woorden te beperken.
Deel I https://www.en-clave.nl/een-wel-uitbestede-volendammer-kermis-of-een-ondemocratisch-monsterverbond-tussen-veiligheid-tot-elke-prijs-en-winstmaximalisatie/ (publicatie: 4 oktober 2022) van dit artikel over het ‘kermisdossier’ ging met name over de burgemeester en de ondernemers, in dit Deel II focus ik vooral op de gemeente, haar organisatie, het bestuur en wederom op onze burgemeester. In Deel I gaf ik al gemotiveerd aan waarom een openbare raadsvergadering noodzakelijk is. Dit is slechts urgenter geworden. De onderwerpen van dit Deel II: de aanloop naar de bijeenkomst d.d. 9 maart jl. vervolgens de organisatie en inhoud van de bijeenkomst en tenslotte in het besluit de nasleep ervan.
II. Een bijzonder ongelukkige relatie
Tijdens dat ellenlange wachten aan de telefoon bij de gemeente Edam-Volendam, schoot mij steeds die uitspraak van de Ierse toneelschrijver Georg Bernard Shaw te binnen: ‘elk vak is een samenspanning tegen leken’. Bij onze gemeentelijke organisatie aankloppen op zoek naar antwoorden op inhoudelijke vragen over beleid is als het beklimmen van een nog eens extra ingesmeerde zeephelling. De uiteindelijke antwoorden kunnen in hun nietszeggendheid soms behoorlijk vermakelijk zijn. De lach van de boer met kiespijn. Maar die tot in perfectie uitgevoerde en consequent volgehouden onbereikbaarheid blijft toch het handelsmerk van dit bastion. Ik moet ook steeds denken aan Het Slot (1922) van Franz Kafka. Van onze eigen burcht aan de Chr. Van Abcoudestraat – als kind (1968) speelde ik daar toen het nog letterlijk een wildernis was – moeten we aannemen dat iedereen er in overleg is. C-o-n-t-i-n-u.
Het belscript
Het belscript werkt als volgt. Eerst vertellen ze wie ze zijn en vragen waarmee ze je van dienst kunnen zijn, je vraagt dan of je doorverbonden kunt worden met een bepaald persoon, daar wordt doorgaans niet opgenomen, even later blijkt dat deze persoon in overleg zit, en dan kun je een terugbelnotitie achterlaten wanneer je je postcode en adres geeft. Anders past de terugbelnotitie niet in ‘het systeem’. Meestal wordt er sowieso niet gereageerd. Uiteindelijk hebben zij meer informatie dan jij. Kortom onsympathiek. Je moet het opgeven en dan je toevlucht zoeken tot de website. Maar die past n-a-a-d-l-o-o-s bij de organisatie! Het noodluikje net boven de verdacht stille waterlijn van die slotgracht van de burcht met vrijwel altijd opgehaalde brug. Hoe comfortabel is deze website voor een gesloten instelling die zich wil beschermen tegen een kritische buitenwereld? Als een oude jas die je maar niet kunt wegdoen? Hoe gevoelig is die zoekfunctie eigenlijk afgesteld? Een klein roestig schroevendraaiertje om een olietanker binnen te komen? De gemeenteraad zou een motie in moeten dienen om een dubbelblind vergelijkend onderzoek te laten doen naar de kwaliteit ervan, en dan met name naar de zoekfunctie die deze naam niet verdiend.
Onsympathieke, onbetrouwbare organisatie
De gemeente Edam-Volendam komt in dit geval op mij over als een onsympathieke, onbetrouwbare organisatie – de twee tenten van de middag 9 maart https://www.groot-waterland.nl/2023/03/09/geen-kermistent-meer-op-marinapark-wel-ruimte-voor-tweede-tent-op-bijvoorbeeld-slobbeland-of-boelenspark/comment-page-1/ waren ’s avonds al één tent geworden – die zich ver verheven voelt boven de pers die haar moet controleren en de burgers die zij moet dienen, die actief informatie over deze burgers verzamelt, maar moeizaam zelf informatie verschaft. De gemeente Edam-Volendam behandelt haar burgers zoals de rooms-katholieke kerk haar parochianen. De cultuur van onze gemeentelijke organisatie lijkt nog steeds doortrokken van dat CDA-gedachtengoed dat zij een autoriteit is die boven burgers is gesteld (de obrigkeitsstaat). Ik ben heel gevoelig voor een dergelijke behandeling.
Een kwalitatief en kwantitatief onderbezette organisatie?
De Commissie Ringeling (p.5) https://docplayer.nl/19027894-Het-derde-klaphek-voorbij.html concludeerde in 2003 al dat de gemeentelijke organisatie zowel kwalitatief en kwantitatief onderbezet was. Is er iets gedaan met deze kritiek? Valt aan de ontwikkeling van de jaarlijkse begrotingen af te lezen dat de gemeente Edam-Volendam inmiddels in haar ambtelijke organisatie heeft geïnvesteerd en een inhaalslag heeft gemaakt t.o.v. de andere Nederlandse gemeenten? Of hebben onze Volendamse partijen dat de afgelopen twee decennia succesvol kunnen verijdelen? Een sluitende begroting met een mooie solvabiliteitsratio en een uitgewoonde gemeentelijke organisatie. Hoe doelbewust wordt hier door de Volendamse partijen nog steeds op gestuurd? In hoeverre wordt de geslotenheid van deze organisatie veroorzaakt doordat zij wegens gebrek aan kwaliteit te angstig is om de buitenwereld fatsoenlijk tegemoet te treden?
Als hartstochtelijk jurist en democraat in hart en nieren word ik hier heel verdrietig van. Ik wil hier niet weg, te veel herinneringen, maar ik wil wel in een democratie leven. En dat Volendam dat niet is, wordt voor mij steeds duidelijker. Daar wil ik iets aan doen. En daar word ik met oneigenlijke middelen (zie Besluit) actief in gedwarsboomd door onze gemeentelijke organisatie. Maar dat zal mij echt niet tegenhouden. Terug naar de aanloop van de bijeenkomst van 9 maart jl.
III. Aanloop ‘informatieve themabijeenkomst’
Na het schrijven van het eerste deel van deze serie informeerde ik 20 december 2022 al telefonisch bij de griffier naar de datum van deze bijeenkomst (i.v.m. de kermis en Uis Faist) en de status van de door Lijst Kras in dit dossier gestelde vragen (ttps://www.lijstkras.nl/vervolg-evaluatie-kermis-2/: website Lijst Kras 18 september 2022) (De vragen stonden ook in de NIVO.) Ik wees haar destijds ook op mijn artikel (Deel I) en vroeg of zij er zorg voor kon dragen dat ik een uitnodiging zou krijgen omdat niet alle openbare bijeenkomsten van de raad in de media worden aangekondigd. Omdat het al bijna twee maanden stil was, informeerde ik telefonisch nogmaals, na wat vage excuses berichtte de commissiegriffier mij d.d. 17 februari jl. alsnog: ‘De agendacommissie van de raad heeft inmiddels besloten een informatieve themabijeenkomst voor raadsleden te organiseren.’ Als ik op de griffier had vertrouwd, zou ik de bijeenkomst hebben gemist, iets soortgelijks gebeurde ook al bij de eerdere themaraad van 9 februari jl. inzake Programma LEF. Is men bang voor een werkelijk kritische pers, en saboteert men die waar mogelijk, en met alle middelen voorhanden? In mijn Besluit kom ik er nog op terug (voor de term ‘informatieve themabijeenkomst’ zie de volgende subparagraaf). Ik informeerde nogmaals naar de status van de door Lijst Kras in dit kermis-dossier gestelde vragen. De beantwoording van de huidige wethouder bleek immers volstrekt onvoldoende. Iets dat Lijst Kras d.d. 2 november 2022 in hun email aan mij beaamde. Voor de vragenlijst Lijst Kras plus antwoorden wethouder zie zoekterm: kermisupdate Deel III Lijst Kras – https://is.gd/yM31Ci. Vier voorbeelden.
Vraag 5 Lijst Kras: Deelt het college onze bewering dat de komst van een 2e feesttent heeft geleid tot een (forse) daling van de omzet voor de lokale (horeca) ondernemers? Zo nee, waarom niet?
Antwoord wethouder: Het college heeft geen inzage in de cijfers van ondernemers. Bovendien betreft dit marktwerking. De gemeente speelt geen rol bij financiële aspecten op welke manier dan ook. De rol van de gemeente is het toetsen van een vergunningaanvraag.
In de antwoorden op de vragen 6, 7 en 8 wordt verwezen naar het antwoord op vraag 5. Onder de kop De organisatie en de inhoud van de bijeenkomst kom ik terug op dit antwoord van de wethouder. Op 20 december 2022 informeerde ik per email bij de griffier naar de status van de door Lijst Kras gestelde vragen. Waren er door Lijst Kras al verdere stappen ondernomen?
Zonder herinneringsmails wordt het niks
Pas na weer een herinneringsmail van mij berichtte de commissiegriffier mij d.d. 9 maart jl. dat de vragen van Lijst Kras waren beantwoord. Er wordt die avond tijdens de adviserende raadsbijeenkomst door leden van die partij dan ook niet naar geïnformeerd. Toen ik haar 13 maart jl. (natuurlijk pas ná de bijeenkomst, toch even een informatieachterstand) dan eindelijk telefonisch sprak, vertelde zij mij dat deze antwoorden niet openbaar zijn. Die kon ik alleen via Lijst Kras krijgen. Ik had dat verzoek per email al aan Loek Kras gedaan en hij reageerde niet. Waarom deze antwoorden aan Lijst Kras geen onderdeel uitmaken van het openbare, democratische proces kon de commissiegriffier mij niet uitleggen. Toen ik mijn ongenoegen uitte over de gebrekkige communicatie vanaf mijn eerste contact met haar leidinggevende, gooide zij de hoorn erop. Onze democratie in een notendop? (zie ook Besluit.)
Van ijsschots naar ijsschots
Over naar de onduidelijke procedurele verschillen tussen een ‘informatieve themabijeenkomst’ (Kermis /Uis Faist d.d. 9 maart), een ‘themaraad’ (Programma LEF d.d. 9 februari) en een gewone raadsvergadering. Het lijkt erop dat het doel van die eerste twee het vermijden van die derde is. Extra voordeel is dat onderwerpen onder de radar (geen verplichte publicatie) kunnen blijven als er niet wordt besloten tot een openbare raadsvergadering. Op een vrij laat moment werd de ‘status’ van de bijeenkomst inzake Kermis / Uis Faist veranderd van een ‘themaraad’ naar een ‘informatieve raadsbijeenkomst’. Dat betekende dat er anders dan tijdens de themaraad Programma LEF tijdens deze informerende raadvergadering Kermis /Uis Faist door de pers geen vragen mochten worden gesteld.
Ik heb mij laten vertellen dat mijn vraag over de drugsoverlast in de Oude Kom tijdens die bijeenkomst inzake LEF niet zo goed gevallen is – repressie vormt het sluitstuk van LEF (zie Over LEF)! https://www.lef-edvo.nl/het-onderzoek/ – en dat daarom de status van de vergadering over kermis werd gewijzigd.
De termen ‘informatieve raadsbijeenkomst’ en ‘themaraad’ komen niet voor in de Verordening van de raad van de gemeente Edam-Volendam regelende de orde voor zijn vergaderingen en andere werkzaamheden https://lokaleregelgeving.overheid.nl/CVDR678277/1. Op de eigen website leveren beide zoektermen n-u-l hits op.
Nadat de commissiegriffier de telefoon erop gegooid had, heb ik mijn vraag over de verschillen tussen deze bijeenkomsten neergelegd bij de strategisch communicatieadviseur verantwoordelijk voor alle externe communicatie (tevens crisiscommunicatie). Nooit meer iets van gehoord.
Ik zou graag willen weten wat de verschillen zijn tussen deze drie bijeenkomsten, en het waarom van die verschillen. Het lijkt erop dat het doel van die eerste twee het vermijden van die derde is. Een gewone raadsvergadering dient publiekelijk te worden aangekondigd, heeft juridische gevolgen (er worden besluiten genomen), wordt uitgebreid genotuleerd, uitgezonden en opgenomen. Hierna zoom ik in op de ‘informatieve raadsbijeenkomst’ van 9 maart jl.
IV. De organisatie en de inhoud van de informatieve themabijeenkomst
Wanneer de wijze waarop deze ‘informatieve raadsbijeenkomst’ werd gehouden en haar inhoud iets zegt over de staat van onze democratie staan we er beroerd voor. En dat is het geval, want er komt geen openbare raadsvergadering. Direct na kermis 7 september https://www.groot-waterland.nl/2022/09/07/kermis-traditie-om-zeep-geholpen/comment-page-1/ wilde Lijst Kras nog een openbare raadsvergadering. Maar dit was het. Lekker onder de radar in de kantine van Gemeentewerken. Van achterkamertje naar kantine en weer terug. En dat na een v-e-r-n-i-e-t-i-g-e-n-d Berenschot rapport https://www.edam-volendam.nl/download/regelgeving/Bestuur%20Organisatie/Definitieve%20rapportage%20evaluatie%20kermis%20Volendam%202022.pdf dat eufemistisch leerevaluatie is genoemd. De zonder microfoon gestelde vragen werden niet herhaald door de voorzitter van dienst. Alleen na de vier korte presentaties mochten vragen worden gesteld, en de tijd was zeer beperkt. Het was moeilijk te verstaan. Veel vragen werden feitelijk niet beantwoord.
Drie voorbeelden. Saul Jonk (BVNL) wijst erop dat in het rapport van Berenschot staat dat “In grote lijnen is de kermis in 2022 geen financieel slechtere kermis geweest.” Terwijl de uitbaters van de Slobbeland-tent bij Berenschot duidelijk hebben aangegeven dat de kermis in 2022 een financieel fiasco was. Weinig Volendammers zullen daaraan twijfelen. De reactie van de wethouder was dat dit – geen financieel slechtere kermis – in “grote lijnen” het geval was en dat de ondernemers zelf geen cijfers hebben gegeven dus dat er daarom niet op specifieke gevallen (Slobbeland tent) in kon worden gegaan. Wethouder Bootsman verschuilt zich achter Berenschot ook wanneer dat voor de meeste Volendammers aantoonbaar onjuist is. Maakt een politiek zonder feiten Volendam weer krachtig?
Terug naar het schriftelijke antwoord van de wethouder op vraag 5:
‘Het college heeft geen inzage in de cijfers van ondernemers. Bovendien betreft dit marktwerking. De gemeente speelt geen rol bij financiële aspecten op welke manier dan ook. De rol van de gemeente is het toetsen van een vergunningaanvraag.’ De wethouder zegt dat de gemeente geen rol speelt bij financiële aspecten. Heeft de gemeente dan geen lening verstrekt aan de stichting Uis Faist (zie antwoord op vraag 12)? Marktwerking? Zonder overheid geen markt. In dit specifieke geval geldt dat nog sterker. En anders dan de wethouder ons wil doen geloven, is onze gemeente géén vergunningenmachine. Stel dat ik met een goed team een vergunning aanvraag voor een tent aan de Parallelweg. Dan dient er a-l-t-i-j-d ook een toetsing plaats te vinden aan het bestaande evenement (capaciteit en sfeer) of de traditie. Die afweging is bij de vergunningverlening aan Uis Faist ook gemaakt. Niet zo’n beste dus. Daarom ook zou ik graag zien dat onze burgemeester haar ingrijpende keuzes – die altijd slechts één argument lijken te kennen (veiligheid) – tijdens een openbare raadsvergadering toelicht. Het antwoord van de wethouder op vraag 5 is volstrekt onvoldoende. Het antwoord op de belangrijke vraag 15 is onbegrijpelijk en inherent tegenstrijdig. Wanneer je dit als gemeenteraad pikt is het einde zoek. Maar ik denk dat we daar al zijn aangeland.
Berusting bij gemeenteraadsleden: het einde van een effectieve democratische controle?
Dat er op punt van het niet beantwoorden van vragen bij sommige raadsleden sprake lijkt te zijn van een zekere berusting werd geïllustreerd door het veelzeggende schouderophalen van Nico Van Straalen (fractievoorzitter Groen-Links) in reactie op de vraag van de voorzitter of zijn vraag nu was beantwoord (door onderhandelaar en ex-wethouder Dorus Lucykx). Wat zegt deze berusting over de staat van onze lokale democratie? Van Straalen:
“Het rapport Berenschot spaart de gemeentelijke organisatie niet. Het gaat niet alleen om de organisatie van de kermis zelf, maar ook de relatie tussen initiatiefnemers en de gemeentelijke organisatie. Op blz. 13 van het rapport wordt gesteld: “Waar sommige betrokken partijen direct contact konden krijgen met de burgemeester of met de betrokken wethouder, kregen andere partijen (bijvoorbeeld enkele horecaondernemers) na meerdere pogingen geen contact met de gemeente. Waar dit mogelijk te maken kan hebben met toeval of persoonlijke contacten, gaf dit voor gesprekspartners de schijn van willekeur of ongelijke behandeling.” Het lijkt erop dat initiatiefnemers die de wegen en de personen kenden meer kans hadden om hun plannen gerealiseerd te krijgen dan andere ondernemers. Wat gaat de wethouder doen om deze ongelijke behandeling in de toekomst te voorkomen?” Ex-wethouder en onderhandelaar Dorus Luyckx vertelde dat ze alle voorstellen afwachtten en ze dan op hun merites gaan beoordelen en als ze er niet uitkomen gaan loten.
Nico Van Straalen was niet tevreden met zijn antwoord maar wilde er niet verder op doorgaan omdat er nog zoveel andere vragenstellers waren: “Het antwoord op mijn vraag ging over de manier waarop de gemeente met voorstellen omgaat, maar niet over het echte punt van Berenschot, namelijk dat je moet kijken naar de gemeentelijke organisatie zelf en de mate waarin ambtenaren wel of niet benaderbaar zijn voor de ene of de andere initiatiefnemer.”
Ook ex-wethouder Schutt blijft onze gemeenschap dienen
Laat ik een pregnant voorbeeld van die ongelijkheid geven. Ex-wethouder Schutt (ex-Zeevangs Belang), die 9 maart jl. ook aanwezig was, treedt, tegen de zin van het college, als adviseur op voor Uis Faist. Hoe eerlijk is die strijd tussen die ondernemers dan nog?
Waarom doet Schutt dit? Omdat er geen gemeentelijke regeling is die het hem verbiedt? De man is onbereikbaar. Wat zegt dit over zijn ethisch kompas? Schutt zet kennis in die hij in een publieke functie heeft verkregen om een cliënt te adviseren waar hij als wethouder ook zaken mee heeft gedaan. Hier wordt publiek privaat gemaakt (denk aan die pedante ex-minister Cora van Nieuwenhuizen). De draaideurprofessional. Of zijn diensten worden betaald is irrelevant. Die stuitende schaamteloosheid blijft mij verbazen.
Twijfel jij aan mijn bestuurlijke integriteit?
Tijdens deze informatieve raadsbijeenkomst reageerde burgemeester Sievers fel richting raadslid Jaap Schilder (FvD). Schilder stelde volgens mij wat vragen n.a.v. een opmerking in het rapport Berenschot over het trage indienen (uiteindelijk twee dagen van tevoren) van een veiligheidsplan t.b.v. het kermisweekend. Schilder vroeg anders dan de andere vraagstellers wél door. De burgemeester trok een grote broek aan met de snelle inzet van de ‘twijfel-jij-aan-mijn-bestuurlijke-integriteit-kaart’. Zij beriep zich hier op haar autoriteit als burgemeester, en dan is het altijd opletten geblazen. Een antropoloog als Joris Luyendijk of eerder een primatoloog als Frans de Waal zou hier zijn vingers bij aflikken. Surfde zij hier behendig mee op het door de voorzitter en wethouder gezamenlijk gecreëerde sentiment dat Schilder het – ‘the way we do things around here’ – nog niet helemaal vat? Hij is een van de weinigen die zijn werk wél doet. Hij werd door de wethouder uitgenodigd voor een kopje koffie. Veel Volendammers hebben een cultureel bepaalde (rooms-katholicisme) soft spot voor dictators. Ik niet. Ik walg ervan. Burgemeester Sievers ziet er niet tegenop om met als argument veiligheid hard in te grijpen in lokaal heilige tradities (al drie keer), maar wenst daarover geen verantwoording af te leggen aan een openbare raadsvergadering. Hoe democratisch is dat?
Een drukke tante die als de brandweer onze gemeenschap van wat achterlijke gebruiken afhelpt?
Als burgemeester is Sievers voorzitter van de gemeenteraad, van het college van B & W, van het presidium (in de volksmond de ‘commissie stiekem’) en van de agendacommissie. Het bestuur en de controle daarvan in dezelfde persoon. Ik ben geen bestuursrechtspecialist, maar ik vind dat veel macht voor één persoon. Het presidium is geen wettelijk orgaan op basis van de Gemeentewet. Het is een zogenoemd fremdkörper, een soort transplantatie. En dan kan de lading (de machtsbalans tussen organen) gaan schuiven. Zou het presidium in een toekomstige gemeentewet worden opgenomen? Er mogen geen inhoudelijke zaken in het presidium worden besloten [https://wetten.overheid.nl/BWBR0005416/2023-01-01], maar dat gebeurt wel. Bovendien is iets al of niet op de agenda zetten natuurlijk een politiek-inhoudelijke beslissing die in de wandelgangen van het presidium al is voorgekookt. Ik denk bij burgemeester Sievers eerder aan autoritair dan aan democratisch. Hier wreekt zich dat Volendam geen sterke democratische traditie kent [https://www.en-clave.nl/de-politiek-achter-het-kunst-cultuurbeleid-binnen-de-kom-volendam-deel-iii/: paragraaf II, sub 3] en van krachtig (autoritair) leiderschap houdt. Ik denk dat de kordate, wat statige burgemeester Sievers in dat gat is gesprongen. Ik ben daar niet zo enthousiast over. Wat gebeurt er wanneer zij a-b-s-o-l-u-u-t geen openbare raadsvergadering wil? Direct na kermis [https://www.groot-waterland.nl/2022/09/07/kermis-traditie-om-zeep-geholpen/comment-page-1/ 7 september] wilde Lijst Kras nog een openbare raadsvergadering. Waarom zij van mening zijn veranderd weten we niet. Lijst Kras heeft ons niet bijgepraat. Dat een openbare raadsvergadering noodzakelijk is, motiveerde ik in paragraaf 6 van mijn artikel van 4 oktober 2022 ook al. https://www.en-clave.nl/een-wel-uitbestede-volendammer-kermis-of-een-ondemocratisch-monsterverbond-tussen-veiligheid-tot-elke-prijs-en-winstmaximalisatie/ De urgentie is alleen maar groter geworden. Volgens de agendacommissie tevens het presidium (alle fractievoorzitters plus burgemeester) was een openbare raadsvergadering in casu niet noodzakelijk. Inmiddels is de kwalificatie ondemocratisch wat mij betreft onbetwistbaar. Ik twijfel inmiddels wel aan de bestuurlijke integriteit van onze burgemeester. Onze keizerin draagt geen kleren meer.
Vraag vergeten, onzin niet
De vraag van raadslid Visscher (Volendam ’80) ben ik vergeten. Zijn loftuitingen op het snelle handelen van het college niet. Dat vind ik onbegrijpelijk. Dat rapport van Berenschot kwam half november uit. Waarom volgt deze adviserende raadsbijeenkomst pas vier maanden later? Waarom komt die openbare raadsvergadering er niet? Maar wethouder Bootsman is natuurlijk van Visschers partij, en zij kon inderdaad wel wat steun gebruiken, want verscholen achter Berenschot en Luyckx was het niet best.
Tenslotte: de kermisvisie, het kermisgevoel en de grootte van de Slobbelandtent
Hiervoor ging het meer over de democratie en hierna meer over de kermis. De kermisvisie van de wethouder: “De kermis moet één groot feest zijn voor de inwoners van de gemeente Edam-Volendam en eventuele bezoekers, waarbij een juiste balans is tussen het kermisgevoel (gezelligheid), de veiligheid en de belangen van exploitanten en horecaondernemers.” Het woord ‘kermisgevoel’ is van belang. Dorus Luyckx merkte die avond terecht op dat iedereen daar iets anders onder verstaat. Daarom staat het er ook in. Het verbindt alle partijen. Volgend jaar maken we wel weer een nieuwe visie. Ook de wethouder wil heel graag het oude kermisgevoel terug, geeft 9 maart https://www.groot-waterland.nl/2023/03/09/geen-kermistent-meer-op-marinapark-wel-ruimte-voor-tweede-tent-op-bijvoorbeeld-slobbeland-of-boelenspark/comment-page-1/ nog aan dat twee tenten een optie is, en dat is nog dezelfde avond al één tent met 5.000 man op het Slobbeland geworden. Deze flexibiliteit schuurt vervaarlijk aan tegen onbetrouwbaarheid. En amateurisme.
Ik heb in de jaren negentig als student zes jaar met kermis op de dijk gewerkt in drie verschillende cafés. Gaat dat kermisgevoel niet over verschillende kroegjes en sfeertjes dicht bij elkaar? De samenvatting van het kermisgevoel door een interim vanuit Openbare Werken – ‘slap lullen en bier drinken’ – schept bij mij niet het vertrouwen dat hij de ontstane situatie goed doorziet. Binnen in een tent van 5.000 man blijft het volgens mij trouwens gewoon een festival. Je kunt de mensen die je kent niet vinden. Op de Dijk kun je jezelf op dat punt veel beter oriënteren. Heb ik mij laten vertellen.
Wie wilde en wil er ook weer een tent met een capaciteit van 5.000 mensen? Uis Faist en burgemeester Sievers? Ziet ex-commandant en veiligheidsexpert Sievers liever dat wij keurig in het gelid feestvieren? Kermis is gerelateerd aan carnaval en dat gaat over het tijdelijk buitenwerking stellen van het normale gezag. Heeft burgemeester Sievers daar soms moeite mee? De Slobbelandtent (1.500) plus Dijk & Beun (2.500) is 4.000. Met die 1.000 verschil zitten alle café’s op de Dijk binnen vol. Maar toch liever 5.000 man omdat het dan veiliger is en er anders niet genoeg winst overblijft voor tien man?
Samenwerken, bieden of loten?
Wethouder Bootsman wil de beide tent-uitbaters dwingen tot samenwerking maar kunnen zij wel samen een feest organiseren? Is dat wel veilig? De volgende stap is allebei een aanvraag laten indienen. Hoe eerlijk kan de beoordeling daarvan nog zijn nu Uis Faist de altijd scorende spits Schutt heeft aangetrokken? Misschien kan de Slobbeland-tent beter aansturen op een loting. Dan heb je 50% kans. De gevolgen van de beslissing om Uis Faist een vergunning te geven voor 5.000 man blijven zo maar door etteren. Hoe bang is de gemeente voor claims? Heeft de stichting Uis Faist daarom ook die extra Havenfeesten mogen organiseren? Alvast een goedmakertje? Is dit burgemeester Sievers nalatenschap aan ons?
V. Besluit
Precies een week na mijn telefoongesprek met de commissiegriffier werd mij d.d. 20 maart jl. door de gemeente een contactverbod opgelegd van 6 weken. Paniekvoetbal? Ik mag voor die periode geen contact meer met de gemeente zoeken. “De gemeente Edam-Volendam vindt respect voor elkaar heel belangrijk en dat geldt ook voor omgangsvormen en het gedrag daarbij”. Maar waarom voel ik mij als journalist dan t-o-t-a-a-l niet met respect behandeld? Wordt met ‘elkaar’ alleen gerefereerd aan organisatieleden? Het vak als samenspanning tegen leken. In dit geval gaat het echter over onze democratie. Die leken zijn wij als burgers.
Doordat de cultuur van de gemeentelijke organisatie is doordesemd met dat CDA-gedachtengoed behandelt zij ons burgers zoals de Rooms-katholieke kerk haar parochianen. Neerbuigend, en als onmondig. Ik ben daar nogal gevoelig voor. Daarbij is men blijkbaar zo bang voor een werkelijk kritische pers, dat die waar mogelijk wordt gesaboteerd, en wel met alle middelen voorhanden. Ik scheld nooit, ik bedreig geen mensen, ik discrimineer niet, ik gebruik geen schuttingtaal en maak geen seksistische opmerkingen. Maar als ik het gevoel heb in de maling te worden genomen, word ik sarcastisch. Misschien heb ik het woord ‘tuffenwinkel’ wel gebruikt. Wie weet? Ik heb deze commissiegriffier nog nooit ontmoet, en heb die ambitie ook niet. Maar is een berufsverbot de volgende stap? Hoe angstig is een organisatie die dit soort draconische maatregelen tegen de pers neemt? Zonder enige waarschuwing! Waarom nam de gemeentesecretaris niet de moeite om mijn kant van het verhaal aan te horen? Welk respect voor mij spreekt daaruit? Dat vindt de gemeente Edam-Volendam toch zo belangrijk?
Zo’n contactverbod is een civielrechtelijk besluit met in casu bestuursrechtelijke gevolgen. Als je er toch even door de bril van de Algemene Beginselen van Bestuur naar kijkt rammelt het aan alle kanten. Maar het is geen voor bezwaar vatbare beschikking. Leuk trucje, waar het laatste woord nog niet over gezegd is.
Als journalist pas ik wel altijd hoor en wederhoor toe, en daarom hebben alle hoofdrolspelers (inclusief de gemeentesecretaris) van mij de kans gekregen om te reageren op de tekst hierboven, ondanks mijn contactverbod. Er werd niet gereageerd.
Schaarden wij, de stad Edam, ons hiervoor in 1572 in Dordrecht achter Willem van Oranje?
Wie gaat deze Augiasstal uitmesten?
