Vorige week stuurde een Gentse school een oproep uit naar alle leerlingen: draag morgen een rokje naar school. Bijna alle meisjes deden dit, maar ook een aantal jongens kwamen die dag opdagen in een rokje, om zo te vechten tegen toxische masculiniteit en het seksualiseren van de lichamen van vrouwen. Al snel stond twitter vol met foto’s van jongens en meisjes in rokjes onder de hashtag #draageenrokje.

Zelf besloot ik ook een rokje te dragen toen ik foto’s van mijn vrienden onder deze hashtag zag staan. Natuurlijk wordt het dragen van een rokje voor mij als meisje (buiten de enkele keren dat ik ongepast na ben geroepen op straat) als de normaalste zaak van de wereld gezien. Het is eigenlijk ook best opmerkelijk wanneer je bedenkt dat vrouwen bijna probleemloos kunnen dragen wat ze willen, waaronder mannenkleding, maar mannen gelijk raar worden aangekeken als ze in een rok over straat lopen. Voor mannen is het uiten van vrouwelijke kenmerken gelijk een teken dat je misschien wel homo, transgender of travestiet bent. Maar waarom is dit verschil in genderexpressie door kleding tussen man en vrouw zo groot? Waarom kan ik als meisje bijvoorbeeld probleemloos rondlopen in dezelfde kleding als mijn broer, maar mijn broer geen voet de deur uit zou kunnen zetten in een van mijn rokjes?

Volgens veel mensen heeft dit te maken met de Engelse term ‘toxic masculinity’, letterlijk vertaald naar dus ‘toxische masculiniteit’. Simpelweg betekent dit het gedrag wat jongens wordt aangeleerd in de opvoeding; waarbij zij zo min mogelijk emoties mogen uiten, altijd stoer en sterk moeten overkomen en zo min mogelijk vrouwelijke kenmerken mogen laten zien. Natuurlijk betekent dit niet dat alle mannen die zich mannelijk uiten gelijk ‘toxic’ zijn, maar ligt het probleem meer bij de manier waarop dit denkbeeld het moeilijk maakt voor mannen die zich juist op een andere manier willen uiten, door in dit geval het dragen van vrouwelijke kleding als een rokje. 

Het idee dat een rok of jurk een typisch vrouwelijk kledingstuk is, daar klopt eigenlijk helemaal niks van. Kijk maar eens terug in de geschiedenis; van de oude Egyptenaren tot de middeleeuwen werd het dragen van een rok als de normaalste zaak ter wereld gezien. Pas in de 19de eeuw was er sprake van een verandering op dit gebied, zo werd het gebruikelijk dat jonge jongens broeken droegen en werd dit langzamerhand als iets typisch mannelijks gezien. Maar niet alleen in de geschiedenis is het dragen van rokken en jurken iets wat vaak voorkomt, zo zijn deze kledingstukken in niet-Westerse culturen compleet normaal. Denk maar eens aan de Marokkaanse djellaba en de Indiase sherwani, die mannen in deze landen met trots dragen.

Het moge duidelijk zijn dat kledingstukken, zoals rokken of jurken, niet zouden moeten worden gelabeld aan welk gender of welke seksualiteit dan ook. Persoonlijk maakt het mij juist ontzettend blij als ik zie dat jongens van mijn leeftijd strijden voor verandering door zelf rokjes aan te trekken en niet te geven om wat anderen over hen te zeggen hebben, zoals op de Gentse school gebeurde. Als je er simpel over nadenkt is een kledingstuk eigenlijk maar een stuk stof, wat iedereen ongeacht gender of identiteit zou moeten kunnen dragen. Mannen, draag eens een rokje!

0 Shares:
You May Also Like