Vlak voordat wereldwijd alle muziekoptredens en concerttours in 2020 stil kwamen te liggen door de maatregelen om de verspreiding van het COVID-19 coronavirus tegen te gaan, bracht Daniel Romano’s Outfit een live-album uit dat ons nu herinnert aan alles wat leuk is aan het bezoeken van een concert of festival. In dit artikel ga ik in op de magie van de beste live-albums, en hoe live-albums soms een vertekend beeld en onrealistisch hoge verwachtingen kunnen geven van een live-concert.
In de ranglijst van 20 beste live-albums die The Independent in mei 2020 gepubliceerde, is Nirvana’s MTV Unplugged in New York uit 1994 het jongste album, gevolgd door Neil Young’s Live Rust dat in de herfst van 1978 werd opgenomen. In Rolling Stone’s “50 greatest live albums of all time” uit 2015 staan er behalve Nirvana slechts 3 andere albums die in de jaren ’90 van de vorige eeuw zijn opgenomen, maar deze staan alle drie tussen plaats 40 en 50 genoteerd. De hoogtijdagen van ‘het live-album’ lijken daarmee al een tijdje achter ons te liggen, maar op “Okay Wow” laat Daniel Romano deze tijden herleven en levert hij wat mij betreft een van de beste live-albums van de afgelopen 30 jaar af – in ieder geval sinds Nirvana’s MTV Unplugged!
Dat Romano een muzikale kameleon is, en ontzettend goed kenmerken van verschillende stijlen kan nabootsen en zich eigen kan maken, blijkt al gedurende Romano’s gehele muzikale carrière: in 2003 vormde hij samen met zijn broer Ian de indie-rockband Attack in Black die aanvankelijk een mengeling van punkmuziek en post-hardcore speelde, en zoals Sam Sutherland observeerde tussen 2005 en 2007 een muzikale verschuiving richting de rock-‘n-roll van Neil Young & Crazy Horse en Bruce Springsteen maakte (Exclaim! 2007). Tussen 2009 en 2015 bracht Romano zes country/folk-albums uit. In 2009 nog als onderdeel van Daniel, Fred & Julie maar vanaf 2010 solo (Exclaim! 2020). Vanaf 2016 werden de country-invloeden ingeruild voor de 60s pop en psychedelica van The Beatles en Bob Dylan en werd de stijl van productie van Phil Spector benaderd (Zijleman). Voor zijn werk in al deze stijlen kreeg Daniel Romano positieve kritieken. Voor het live-album “Okay Wow” moesten nu de kenmerken van de beste live-albums eigengemaakt worden, maar is er een succesformule voor een geweldig live-album?
Over de live-albums uit de jaren ’60 en jaren ’70 schrijft Aaron Badgley dat de uitvoeringen op die albums enorm verschillen van de studioversies, maar dat de grootsheid van de nummers bewaard blijft (Spill Magazine). Wat opvalt in de toelichting op de top 5 van Rolling Stone is dat het plezier en het vakmanschap van lang uitgesponnen jams wordt gewaardeerd in de live-albums B.B. King Live at the Regal, The Who Live at Leeds en The Allman Brothers Band At Fillmore East (Rolling Stone). De twee laatstgenoemde voeren de ranglijst van The Independent zelfs aan, waarbij de top 5 wordt aangevuld met James Brown (and the Famous Flames) Live at the Apollo, Jerry Lee Lewis Live at the Star Club Hamburg en Van Morrison’s It’s Too Late to Stop Now. Van deze drie albums worden opnieuw de alternatieve live-arrangementen geroemd en het vuur van de live performance en het erbij betrekken van het publiek (Ross).
Bijna alle kenmerken die Spill Magazine, Rolling Stone en The Independent noemen zijn ook op “Okay Wow” te horen. De 15 gespeelde nummers komen van albums die Romano tussen 2011 en 2018 uitbracht, waaronder 3 nummers van zijn country albums uit 2011 en 2015. Toch is er op dit live-album geen enkele akoestische gitaar op de voorgrond te horen, en zijn alle nummers vakkundig omgewerkt tot levendige elektrische versies die perfect in elkaar overvloeien in een dampende mix van energieke americana, punk en pop-rock. Na het zesde nummer is voor het eerst een pauze van enkele seconden te horen en na het achtste nummer pas weer, waar op de vinylversie de LP omgedraaid moet worden. Voor de rest zijn de uitvoeringen van deze nummers met veel bandgeweld aan elkaar verbonden in diverse jams. Het slotnummer van de eerste plaatkant, ‘Strange Faces’, wordt hier twee keer zo snel gespeeld als de originele country-versie op If I’ve Only One Time Askin’ uit 2015 maar duurt ondanks dat toch een minuut langer. De tweede plaatkant gaat op dezelfde voet verder, met opnieuw slechts één korte pauze na het vijfde nummer waarin Daniel Romano het publiek bedankt. Peter Marinus onderstreept in zijn recensie van dit live-album bovenal de dynamische verschillen tussen de nummers alsook binnen de nummers. Ook benoemt hij een verscheidenheid aan muzikale invloeden die voorbij komen (Bluestown Music). Steve Horowitz schrijft dat “Okay Wow” klinkt “alsof iemand alle witte mannen-classic rock uit de jaren ‘70 van de vorige eeuw in een blender heeft gestopt, en dit eruit is gekomen” (PopMatters).
Opgenomen tijdens de Scandinavische tour van het najaar van 2019, is “Okay Wow” geen registratie van een enkel concert, maar een compilatie van beste momenten uit de tour die zo zijn gemonteerd dat het wel klinkt als één concert. Daniel Romano’s Outfit benadert hier de perfectie van de beste live-albums en legt de lat daarmee enorm hoog voor het moment waarop we straks weer concerten mogen bezoeken. Zelfs pro-shot beelden van Daniel Romano’s Outfit tijdens dezelfde Europese tour in 2019 (Dirty Old Town Kristiansand) en een concert in 2020 (Groove Tunes Magazine) zijn niet zo perfect als de registratie op “Okay Wow”! Misschien zullen we te zijner tijd echter zo blij zijn dat we überhaupt weer naar concerten kunnen dat we zelfs genieten van plichtmatig uitgevoerde concerten waarbij nummers trouw aan de albumversies uitgevoerd worden zonder verder te verrassen.
Gelukkig is de beleving ook een groot deel van een concertbezoek. Totdat dat weer kan, moeten we het doen met de magie die live-albums ons bieden.
Bronnen
“50 Greatest Live Albums of All Time.”, Rolling Stone, 29 april 2015. https://www.rollingstone.com/music/music-lists/50-greatest-live-albums-of-all-time-173246/. 28 december 2020.
Badgley, Aaron. “Spill Album Review: Daniel Romano’s Outfit – Okay, Wow.” Spill Magazine, 27 maart 2020. http://spillmagazine.com/spill-album-review-daniel-romanos-outfit-okay-wow/. 28 december 2020.
Dirty Old Town Kristiansand. “Daniel Romano & The Outfit.” YouTube, 29 mei 2020. https://youtu.be/wCBBjR_vHtU. 29 december 2020.
Groovy Tunes Magazine. “Daniel Romano (Live at Taverne Tour).” YouTube, 6 mei 2020. https://youtu.be/uroxLGvaDZY. 29 december 2020.
Horowitz, Steve. “Daniel Romano’s Outfit demand more than an ‘Okay Wow’ response.” PopMatters, 16 april 2020. https://www.popmatters.com/daniel-romano-outfit-okay-wow-2645727292.html. 29 december 2020.
Marinus, Peter. “Recensie: Daniel Romano’s Outfit – Okay Wow.” Bluestown Music, 13 april 2020. https://www.bluestownmusic.nl/recensie-daniel-romanos-outfit-okay-wow/. 29 december 2020.
Ross, Graeme. “The 20 greatest live albums, from Nirvana Unplugged to Johnny Cash at Folsom Prison.” The Independent, 21 mei 2020. https://www.independent.co.uk/arts-entertainment/music/features/who-live-leeds-anniversary-best-concert-albums-nirvana-johnny-cash-a9524776.html. 28 december 2020.
Stanley, Laura. “The Five Faces of Daniel Romano.” Exclaim!, 29 september 2020. http://exclaim.ca/music/article/the_five_faces_of_daniel_romano. 29 december 2020.
Sutherland, Sam. “Attack in Black: In Between Days.” Exlaim!, 23 juli 2007. http://exclaim.ca/music/article/the_five_faces_of_daniel_romano. 29 december 2020.
Zijleman, Erwin. “Daniel Romano – Modern Pressure.” De Krenten uit de Pop, 24 mei 2017. https://dekrentenuitdepop.blogspot.com/2017/05/daniel-romano-modern-pressure.html. 29 december 2020.
