Een rollercoaster van emoties. Een overvloed aan hedendaagse onderwerpen zoals huiselijk geweld, ambtelijke bureaucratie, falende sociale voorzieningen, bevooroordeelde rechtspraak. Maar ook: mantelzorg, zelfbouw van tiny houses, gemeenschapszin, hulp van bekenden en onbekenden. Er gebeurt heel wat in deze film.
Sandra, moeder van twee dochters, ontvlucht haar huis na de zoveelste gruwelijke gewelddadige actie van haar man. Omdat er geen woning voor haar beschikbaar is, huisvest de sociale dienst haar zolang in een hotelkamer. Ze moet racen tussen het naar school brengen en halen van haar kinderen en het schoonmaken /mantelzorgen bij een gepensioneerde huisarts en daarnaast werken in een kroeg. Ook moet ze toestaan dat haar kinderen regelmatig een weekend bij hun vader doorbrengen; een regeling die bij de echtscheiding is vastgesteld. En regelmatig tot frictie leidt.
Ondertussen droomt ze van een eigen huis dat ze zelfs eigenhandig wil bouwen zonder enige kluservaring. Met steun van de gepensioneerde huisarts en enige helpers die ze weet te mobiliseren, begint ze aan haar project. Als een van haar kinderen niet meer bij haar vader op bezoek wil, wordt ze voor de rechtbank gesleept. Door het belemmeren van de omgangsregeling kan ze de voogdij over haar kinderen kwijtraken. Een dramatische scène in de rechtbank volgt.
Dan is het nog niet afgelopen met de ellende die haar ex veroorzaakt, maar uiteindelijk loopt het toch goed af. De film is zeker onderhoudend, maar hopt nogal van het ene naar het andere thema. Gebrek aan woningen zeker voor alleenstaande moeders is een groot probleem. Gesuggereerd wordt dat tiny houses dat probleem zou kunnen oplossen. Dacht het niet!
Bij huiselijk geweld wordt er vaak meer aandacht besteed aan de rechten van de dader dan aan die van het slachtoffer. Niet altijd kan een gloedvol betoog zoals in deze film dat veranderen, helaas. Gelukkig spelen de actrices en acteurs prima en is het camerawerk ook snel, zodat je je niet verveelt. Een film die een beetje schommelt tussen een sociaal-realistisch drama en een gewone feelgood movie. Zeker leuk om te zien.
Huub Bexkens
_____________________________________________________________________________________________________
Filmhuis PX: woensdag 29 juni 2022 te zien.
